Super!!! Ik mag voor mijn verjaardag op verrassingsweekend naar Parijs! Dat heeft niet direct iets met Corsica te maken, maar doet me wel denken aan een vorige trip naar Parijs verleden jaar. Toen kregen we van een kennis een lijst eetadresjes mee, lang genoeg om bij wijze van spreken een hele week in Parijs op restaurant te gaan.
Wij hadden echter maar tijd voor één adres en kozen er op goed geluk een Corsicaans restaurant bij het Louvre uit. Nu, met tips van anderen is het er altijd een beetje op of onder, maar met een heerlijk zuiders getinte keuken en een gezellig kader hebben we A Casa Luna sedertdien ook op onze tiplijstjes voor Parijs geplaatst. Een aanrader!
Op basis van één van de visgerechten daar heb ik achteraf ook nog deze zeewolf met pancetta en coulis van courgette geconstrueerd:
Zullen we dan dit weekend maar nog wat andere adresjes van dat lijstje afwerken :) ?
Deze middag is het er eindelijk van gekomen: gaan lunchen bij Kamo! Een Japanse vriendin had ons eerder al het voortreffelijke Sushi Kobo in Woluwe doen ontdekken. We zijn er twee keer met haar gaan eten en dat was telkens een feest, want als Japanse weet ze als geen ander dat de Japanse keuken meer is dan sushi en ramen. Ook heel leuk om gade te slaan hoe ze dan telkens heel gedreven in het Japans de gedienstige obers aanstuurde om nog eens een "beetje van dit!", "meer groene thee!" of nog dat "lekker schoteltje!" aan te brengen. Had het van haar en van ons afgehangen dan waren we er nog vaak op bezoek geweest, helaast besloot het piepkleine restaurantje een paar maand terug nog enkel take-away te doen.
Panique au village dus, tot zij en haar man ons een maand geleden met fonkelende oogjes vertelden over Kamo.... Fantastisch nieuws, want ze had, en dan nog in de buurt van haar werk, een zo mogelijk nog beter Japans restaurant gevonden! Vol overgave vertelde ze over de open keuken, waar je de Japanse koks live aan het werk zag, over de uitzonderlijke kwaliteit (een beetje opzoekwerk leerde mij intussen dat Gault Millau Kamo als Aziatisch restaurant van het jaar uitriep) en dan bovenal de prijs/kwaliteitsverhouding van de lunch.
Terwijl Kamo namelijk behoorlijk duur als je gewoon iets van de kaart kiest, is de lunch aan tien euro (met thee inbegrepen) ongeloofelijk zijn geld waard. Er zijn een aantal opties 's middags (sommige kosten 12 euro) - wij kozen drie verschillende gerechten en konden zo proeven van krokante kip met een lichte zoetzure saus, rosé gebakken eend met soya en gegrilde makreel. Een snelle foto met de gsm:
Ondertussen vertelde ze ons dat kok eigenlijk liever geen sushi maakt omdat hij vooral wil laten proeven van de minder bekende Japanse keuken. Sushi's zijn evenwel een Belgische publiekstrekker, dus staan ze toch nog op de kaart (en zijn ze naar verluidt ook onberispelijk). Dus als je er bent, neem dan misschien eens geen sushi en laat je verleiden door de keuze van de chefkok. Reserveren is een must: Kamo, Jaargetijdenlaan 123 (zijstraat Generaal Jacqueslaan), 02/648.78.48.
Eén van de mannen bij Yahoo had gisteren zin in sashimi bij een restaurant in de buurt van zijn huis en hupsakee:
Starting today, we are introducing a new feature that makes it easier to search for specific menu items for the times when you know what you want to eat but don’t know where to go.
By extracting structured content – in this case, menu items – from unstructured web pages and matching them to restaurant entities, Yahoo! Search can return results of restaurants near you that serve the dish you crave for when you enter the name of the dish in the search box. You can also try this experience in Yahoo! Local.
For example, to find a nearby restaurant serving tuna sashimi, I type “tuna sashimi San Francisco” in the search box. You can type the name of the city and state, or just use the zip code of your location. You’ll see a list of restaurants that serve tuna sashimi on the menu. I can then narrow down the results by my neighborhood or read more about the business in the overview tab. I can also discover more menu items that I might be interested in.
Moleskine heeft nu ook een uitgave voor recepten:
Fully embossed cover, 3 ribbon place markers and double expandable inner pocket. Informative pages: food calendars, food facts, measurements and conversions. 6 theme-based sections to fill in: appetizers, first courses, main dishes, side dishes, desserts, cocktails. 6 tabbed sections to personalize and 16 blank pages in which to unleash your passion's creativity. (via)
En trouwens...:
... Update vijf minuten later: ze hebben ook een wine journal!
Wat gebeurt er eigenlijk als je een pan op het vuur opwarmt? En hoe zorg je ervoor dat voedsel niet blijft plakken aan de bodem als je het bakt? Twee "must watch" filmpjes voor iedereen die wel eens in de keuken staat!
Ik weet niet hoe het bij andere mensen zit, maar zo naar de late namiddag toe ontwikkelt zich bij mij meestal een innerlijke discussie rond waar ik goesting in heb voor het avondeten. Het beslissingsproces speelt zich dan af als een soort film in m'n hoofd waarbij ik mezelf de meest uiteenlopende gerechten voorschotel. Als ik mij dan zo min of meer instinctief een bepaalde voorkeur zie vormen, is het altijd goed om even terug af te dalen naar de realiteit: onze koelkast en wat daar eigenlijk nog allemaal inzit dat dringend op moet. Een snelle check met mijn wederhelft en meestal zijn we er dan heel snel uit: laat ons maar eens iets doen met die spruitjes of zo die al anderhalve week in de koelkast zitten.
Vanavond ben ik echter "home alone", dus op weg van de fitness naar huis nam ik mijzelf voor mijn innerlijke discussie nu eens te laten starten met wat er deze keer in de koelkast zat. Moe van de werkweek en de fitness had ik niet veel zin in om lang in de keuken te staan - maar wel goesting om iets lekkers te eten... Met kerstomaatjes en basilicum nog in de koelkast kwam ik al vrij snel bij pasta uit. Dus heb ik enkel snel nog pancetta bijgehaald in de supermarkt voor een penne all' amatriciana. Easy peasy: knoflook fijnsnijden, bakken in olijfolie tot de knoflook licht bruin is, pancetta in stukjes toevoegen, wat kerstomaatjes laten meebakken... een blikje gepelde tomaten, peper, zout en de saus laten inkoken terwijl de pasta opstaat. Et voila:
In de supermarkt ook nog een behoorlijk Spaans wijntje gekocht (Delhaize, om en bij de 12 euro): La Mogarba (Priorat, 2007), gemaakt van Grenache, Carignan, Cabernet Sauvignon. Lang niet slecht, alhoewel het serieuze alcoholpercentage (15°) een beetje prikkelt in de mond en de natuurlijke aroma's wat overheerst (schoon gezegd hé... ben wijncursus aan 't volgen ,)
Zelf heb ik het niet zo op kaastaart, dus voor alle duidelijkheid: voor dit recept was ik enkel fotograaf van dienst, afwasser, maar bovenal genieter van alle reacties die achteraf kwamen van de mensen die ervan proefden. En die waren unaniem: dit is een overheerlijke taart! Het geheim van deze kaastaart zit hem in de bodem waarin speculaas, amandelen en walnoten zitten. Die gaan allemaal de hakmolen in tot er een fijn mengsel overblijft. Voeg daar wat boter aan toe en je hebt een stevige bodem voor de kaasvulling: 
Vervolgens het vulsel erop, de oven in en hop: 
Bon, het hele recept hang ik niet aan jullie neus: daarvoor ere wie ere toekomt! (*) Lang verhaal...
Neen, wie denkt dat ik het nu over de Suisse ga hebben zit fout! Voor niet-Brusselaars: Au Suisse is een legendarische broodjeszaak in centrum Brussel, alom geprezen voor zijn heerlijk belegde broodjes. Niet slecht, niet slecht (probeer er in de winter zeker eens de hotdog met choucroute), maar als er één broodjeszaak in het Brusselse is die wat mij betreft de king of all is, dan is het wel Thérèse et Dominique!
Ze zijn er eigenlijk met vier: moeder, vader, dochter en zoon en ze maken heerlijke broodjes. Bestel er niet de usual smos of martino, maar probeer bijvoorbeeld eens die met gepaneerde vis en hun zelfgemaakte béarnaise. Of die met vleesbrood en gegrillde groenten. Dominique en Thérèse hebben Italiaanse roots en dat merk je aan het groot aanbod aan lekkere ingrediënten waar je uit kan kiezen.
Je komt er best redelijk vroeg op de middag, want rond halféén staat er meestal al een rij tot buiten aan te schuiven. En je volgt ook best de rij, want Dominique en Thèrese hebben overal bordjes geplakt waar dat op staat. Voor de rest gaat het er vrij anarchistisch aan toe: je neemt zelf je onderlegger en bestek en zo als je je broodje ter plekke opeet. Drank bestel je bij de zoon rechtstreeks aan de gebricoleerde toog. En eigenlijk is zowat alles van het legendarische non-interieur in elkaar gebricoleerd. Maar de broodjes daarentegen...
Thérèse et Dominique, Dejonckerstraat 23 (straat die parallel loopt met het eerste stuk van de Louizalaan), 1050 Elsene.
Hartelijk dank aan iedereen die dit jaar recepten plaatste op La Cucina! En voor wie nog geen inspiratie heeft voor vanavond en zo...
Kijk, zo simpel is het: er is leven voor en na de Benriner. Sedert ik deze Japanse keukenmandoline in huis haalde, vechten we hier bij wijze van spreken bijna om groenten te kunnen snijden met dit vernuftig apparaatje!
Met de Benriner snij je groenten flinterdun met een precisie die volgens mij onmogelijk met een mes kan bereikt worden.Toen we hem de eerste keer uitprobeerden leek het even of er niets gebeurde, maar toen bleek gewoon dat het mesje zodanig scherp is dat je echt wel nauwelijks druk moet uitoefenen om in een razendsnel tempo een hele komkommer in plakjes te snijden. Zo gemakkelijk dat je, voor je 't weet aan het stuk bent waar je vingers beginnen. Vandaar dat er op de Benriner zo mooi staat:
Vrij vertaald heet dat: "watch your fingers"... :)