Een tijdje terug, in de tijden dat het hier nog mooi weer was (zucht...), is het er eindelijk eens van gekomen halt te houden bij vishandel De Noordzee/Mer du Nord aan de Brusselse Oude Graanmarkt. Bij mooi weer wordt hier een toog geopend waar je bij een glaasje witte wijn allerlei lekkers uit de zee kan proeven: van gefrituurde inktvisjes tot gegrillde zwaardvissteak, of een lekkere vissoep of een portie garnaalkroketten. Een leuk adresje als je op bezoek bent in Brussel of als het terras van de Markten (een populair eetcafé met een mooi terras onder de bomen) weer eens vol zit. Wij aten er een lekkere vissoep, twee garnaalkroketten en deze krokant gefrituurde visjes: Alleen wordt het soms ook hier heel druk!: En nu maar hopen dat dit de zon terug in huis brengt!
Wijs! Verleden week bij Franse vrienden voor het eerst raclette gegeten met zo een echt raclette-toestel. Niet met die kleine pannetjes, maar met een hele montuur waarop je de kaas (in ons geval een stuk van een kleine twee kilo...) klemt. Bovenaan zit een element dat de kaas opwarmt. Als die begint te sudderen zwenk je de kaas ervanonder en laat je ze in een hoek hellen zodat de gesmolten kaas gemakkelijk op het bord terechtkomt (sorry voor de lage beeldkwaliteit van de foto's, 't was bij kaarslicht en met een basic digitaal toestelletje...):
En ondertussen ook nog een lekkere wijn uit de Alsace ontdekt: Kaefferkopf, gemaakt van drie druivensoorten (Riesling, Pinot Gris en Gewurztraminer) op een heuvel in de buurt van Ammerschwihr . Volgens deze site is het de beste plek voor Gewurztraminer: "De oogst van de goudkleurige druiven gebeurt uiteraard uitsluitend met de hand. De wijn is kruidig en fruitig en is zo geconcentreerd dat hij, hoewel striktgenomen droog, een zoete indruk geeft. Hierdoor is het een wijn die zowel bij de kaas als het dessert past. Hij is zo krachtig dat hij absoluut om een krachtig gerecht vraagt."
En raclette is inderdaad "krachtig"... zeker als je er teveel van eet :). Maar ook daar hebben Fransen een wondermiddeltje voor: Armagnac!
De Spaanse topchef Ferran Adrià toont een paar handige tips &, trucjes inzake keuken-apparatuur. In het Spaans, maar de beelden spreken min of meer voor zich.
Ik volg al een tijdje de kookvideo's van Mark Bittman, food columnist van de New York Times. Zijn recepten zijn niet altijd super, hij staat nogal erg graag aan de barbecue, spreekt "paella" uit op een verschrikkelijke manier, maar t'is nen wijzen no nonsense mens. Je vindt zijn video's op video.nytimes.com (klik op "style" en vervolgens op "dining &, wine").
Als er iets is waar ik op verzot ben dan is het wel vers brood, liefst met een harde krokante korst. Alleen de geur al van zo een versgebakken brood vind ik hemels!
Ik heb me nog niet gewaagd aan zelf brood te maken, maar laatst mochten we meeproeven van een vers zelfgemaakt brood bij vrienden die regelmatig zelf hun brood bakken. Zo een flinke snede verse gebakken brood met wat gezouten boter is één van de eenvoudigste, maar voor mij meest aangename culinaire belevenissen die er bestaan. Ik stond versteld van de smaak en nog meer toen ik hoorde dat het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk was om zelf brood te maken - kwestie van een paar ingrediënten bij elkaar te gooien, goed kneden, laten rusten, nog eens kneden en de oven in. Simpel, zo verzekerden onze vrienden ons. Juist ja, maar ik besloot toch nog snel even de ingrediënten en de verhoudingen neer te krabbelen.
En nu ben ik dus mijn snel neergekrabbelde notities aan het overlopen: bloem, gist, zout, suiker en dat is het. Wat er op de achterkant van mijn maaltijdcheque staat. Maar moet daar niet nog water bij? En hoeveel? En eigenlijk hoeveel suiker precies? En hoeveel zout?... Enfin, 't is maar dat ik een dezer dagen eens terug op bezoek moet bij hen. Voor meer instructies. En als ik wat goed mik, misschien opnieuw vers brood ,)
Ik weet niet of ze ooit echt uit de handel zijn verdwenen, maar deze Penny wafeltjes doen mij meteen terugdenken aan mijn kindertijd. De tijd dat Aldi met Olé's opkwam, en dat die eigenlijk krak 't zelfde smaakten als Leo's. Maar nooit is er iets geweest dat hetzelfde smaakte als deze heerlijke Penny wafeltjes. De slogan op het pakje luidt "Vind de Penny van uw kinderjaren terug!", vandaar mijn vermoeden dat ze geherlanceerd zijn? Ik had ze ook al in geen tijden in de winkelrekken meer gezien. En ze hebben diezelfde coole verpakking behouden! Als je ze nooit hebt geprobeerd: zeker doen. Veel beter dan Cent Wafers, want bij Penny wafeltjes is ook de hele onderkant in chocolade gehuld! mmm...
Mmm... ik heb laatst in de bibliotheek Cocina Nueva ontleend, een heerlijk Spaans kookboek. Geschreven door ene Jane Lawson, een Australische kokkin waar ik nog nooit van had gehoord, maar laatst bij Sterling Books ben ik nog een ander boek van haar tegengekomen dat er ook al zo smakelijk uitzag. Met deze "Cocina Nueva" had ik in ieder geval meteen goesting om alle recepten uit te proberen, iets wat ik meestal zelden voorheb met kookboeken die ik ter hand neem. Alleen moeten we verdorie dringend boodschappen doen want er is bijna niets meer in huis. Ik ben nog vlug wat dingen gaan halen en heb mij, met wat we nog hadden in huis, laten inspireren door één van haar recepten. En zie, ik ga dat boek definitief in huis halen, want zelfs in een afgeslankte versie zonder een aantal ingrediënten was het heel lekker!
Ooit al voor de koelkast gestaan met een potje in de hand, je afvragend: "zou dit nog wel goed zijn?" Wel! Met DaysAgo is dit levensbelangrijk probleem voor eens en altijd opgelost!
The DaysAgo Digital Day Counter is the first and only digital day counter that attaches to a variety of surfaces with a magnetic or suction backing and counts up to 99 days. It's a simple gadget that is re-usable, versatile and helps save money. You can use it on food containers to let you know how many days ago you opened it, closed it, tried it, sauced it, grew it, etc. As for leftovers, it eliminates the doubt about when to throw it out.
Wow! Op UK tv Food staan meer dan 1.000 kookvideo's, gratis te bekijken. Enige minpunt: je moet wat geduld hebben, want de filmpjes laden maar traag op.
Toevallig op gebotst: www.rouxbe.com (spreek uit "Rou-bee"), een heel verzorgde site (knap staaltje multimedia!) met verschillende stap-voor-stap kookvideo's. Allemaal mooi en smakelijk in beeld gebracht en heel duidelijk uitgelegd:
Rouxbe connects professional chefs with home cooks: people like you, who love food and are looking to expand their culinary repertoire and improve their skills in the kitchen. We offer online instructional cooking videos that walk you step by step through each delicious recipe. And our video recipes provide what no cookbook can: audio and visual cues that professional chefs use as their guides to preparing great recipes. It's like having a private cooking school in your home, with professional chefs at your service 24 hours a day, 7 days a week.
De site is betalend, maar je kan (zonder verdere verplichtingen) een gratis proef-account nemen die dertig dagen geldt, wat ruim voldoende is om alle recepten te bekijken! Ik ga zeker eens de "Malaysian Chicken Satays" en de "Pan Seared Cod" uitproberen.