Deze namiddag ben ik uitgenodigd om te zetelen in de jury van mijnkeukeniseennachtmerrie.be. Een hele hap, die url, maar het zegt zo wel al half waar het om draait. Keukenmerk Lapeyre biedt aan de deelnemer met de verschrikkelijkste keuken een hele make-over ter waarde van 10.000 euro. Niet slecht, zou ik zo zeggen, maar ik zou er lang mijn droomkeuken niet mee kunnen betalen. Mijn droomkeuken bevat namelijk een full-time afwasser. Ik haat afwassen. Een vaatwas zou mij al een beetje op weg kunnen helpen, maar uit ervaring weet ik dat je daar niet alles in kwijt kan: potten, pannen, ovenschotels... het blijft handenarbeid. En ik heb het gevoel dat ik soms niet anders doe dan afwassen. Evenzeer in de rangorde van "een hoge hekel hebben aan" volgt in tweede positie afdrogen (maar dat los ik al op door gewoon alles op een afwasrek te laten drogen), in derde positie het terug wegzetten in de keukenkasten, en in vierde positie het kookvuur schoonmaken.

Ik vrees dat mijn droomkeuken evenwel een utopie zal blijven, dus heb ik even nagedacht over wat mij wel blij maakt in een keuken. Eigenlijk heb ik niet veel nodig, maar er is één iets waar ik niet zonder mee zou kunnen: een gasvuur. Niets geen elektrische kookplaat of inductietoestand voor mij... geef mij maar een goed ouderwets gasvuur. Direct warm als je het aanzet, direct koud als je het afzet. Meer moet dat niet zijn. Dat en een afwasser.

* Titel naar het geniale stukje over droomkeukens in Modermismen van Kees Van Kooten