Deze middag aten we bij Yaki, een klein, no nonsense Thaïs-Vietnamees restaurantje in de buurt van de beurs (Brussel). Voor een luttele 6 euro eet je er een smakelijke dagschotel. Geen culinaire hoogvliegers, maar wel vers en eerlijk gemaakt en mijlenver verwijderd van die slijmerig drab die ze bij de (populaire en eveneens goedkope) Blauwe Lotus in de Zuidstraat serveren. We hadden lekkere gebakken noedels met kip en groenten en een schotel gewokte groenten met rijst:
Yaki, Visverkopersstraat 6b, 1000 Brussel (02 503 28 58). Open 7 dagen op 7.
Ik heb (in de stroom van de iPhone-hype uiteraard!... :) een light-versie van La Cucina gemaakt speciaal voor pda's en handhelds. Ideaal als je in de supermarkt radeloos voor de rekken staat! Even je pda of gsm bovenhalen en hup... Alleen heb ik zelf zo geen (super noodzakelijk!) ding... Met mijn gsm kan ik al evenmin op internet surfen, dus ik ben op zoek naar proefkonijnen die even naar mobile.la-cucina.be willen surfen vanop hun mobieltje, pda of pocket pc en hun indrukken willen meedelen (post je reacties hier of via info@la-cucina.be). Alvast bedankt!
De nieuwste animatiefilm van Pixar (bekend van o.a. Toy Story, Monsters Inc en A Bugs Life) heet "Ratatouille" en gaat over een culinaire rat die de keuken van een chic Parijs restaurant onveilig maakt. Dit filmpje toont tot waar de makers gingen om het eten er smakelijk te doen uitzien:
Het gebeurt zelden dat ik 100% tevreden ben van wat ik kook. Meestal begin ik aan een gerecht op de tast, zoekend naar de smaak die ik in gedachten heb, maar aan het einde van de rit blijkt het dan weer toch net niet zo goed te smaken als ik me had voorgesteld.
Vanavond zat het er echter voor het eerst sinds lang recht op! Het smaakte precies zoals ik het me in gedachten had ingebeeld. Ik heb namelijk, al zeg ik het zelf, toch wel een heel heel lekker gehaktbroodje gemaakt met pistachenootjes en rozijntjes. Met nog komijn, verse munt, kaneel, wat venkelzaadjes en wat oregano erbij heb ik het meteen omgedoopt tot "oosters" gehaktbroodje. Ik denk dat ik straks nog een stukje ga proeven...
Dit is handig! Lijkt mij ideaal om de verloren ruimte in mijn kleine koelkast te benutten. Gevonden op shopgetorganized.com.
Tomaten... 't is dezer tijd bijna onmogelijk om nog een smaakvolle tomaat te vinden in de winkels. Afgelopen weekend echter viel mijn oog in de supermarkt op een stel keurig in rijtjes van vijf verpakte "kumato"-tomaten. Ik bekeek ze eerst met meewarige blik want hun donkere groen-bruine kleur overtuigde mij niet echt, maar de veelbelovende tekst op de pakjes ("uniek van smaak!") maakte mij nieuwsgierig. Vlug naar huis dus om te proeven!
Wel euh... tijd voor de bevindingen: ik vond ze een zachte, beetje zoete smaak hebben. Tegenover de compleet smaakloze tomaten die je tegenwoordig in de supermarkten koopt, proefde ik meteen een duidelijk kwaliteitsverschil. Maarrr... het is toch nog altijd bijlange niet die hemelse smaak van de tomaten die ik tijdens vakanties in Italië proefde...
Het zal dus wachten zijn op onze eigen geteelde tomaten! Dan doe ik de test opnieuw.
Ik kocht de kumato's (in een bakje van vijf stuks aan € 1,89) in de grote GB in een zijstraat van de Anspachlaan (Brussel). Meer info: www.kumato.eu
Zo naar het eind van de werkdag toe begint mijn maag meestal te knorren en begin ik al uit te kijken naar wat ik 's avonds ga klaarmaken. Deze linguine met kerstomaatjes, zwarte olijven, ansjovis en chili van Gordon Ramsay heeft mij alvast goesting doen krijgen. En hij vloekt zelfs geen één keer!
Update: er staan trouwens nog een heleboel filmpjes van Gordon Ramsay op YouTube. Ik ga alvast eens de "veal escalope with caponata" en de "stuffed bacon-wrapped chicken legs" uitproberen!
Toen ik een tijdje terug tijdens één van die mistroostige regendagen aan het surfen was op zoek naar een goedkope (uit)vlucht naar de zon botste ik tegen alle verwachting in vrij snel op twee goedkope tickets. Meestal begint zo een zoektochtje veelbelovend met allerlei schreeuwende promoties, maar eenmaal je echt begint te zoeken, stuit je ofwel op een onverklaarbare fout in het reserveringssysteem ofwel blijkt de prijs van je ticket bij elke stap in het aankoopproces te verdubbelen. Maar deze keer niet dus! Ik ga geen reclame maken, maar ik was wel uiterst tevreden van onze heen- en terugvlucht naar... Barcelona!
Hoog tijd voor een culinair reisverslagje dus! En om maar met de deur in huis te vallen: in Barcelona sterven van de honger is een moeilijke zaak! Overal waar je om je heen kijkt, en zeker in het oude stadsgedeelte rond de Ramblas, tref je gezellige restaurants, drukke tapas-bars en verleidelijke ijssalons aan. Het ziet er allemaal heel aantrekkelijk uit, maar waar veel toeristen zijn, wil je toch altijd net die plekken vermijden waar je genadeloos teveel betaalt voor een miezerig toeristisch menu. Behoudens één adresje dat wat duur uitviel, vonden we alvast verschillende leuke culinaire plekjes terug voor onze bescheiden beurs. Onze ochtenden begonnen steevast met een goede straffe koffie en een bordje churros. Niet echt goed voor de lijn, maar wel lekker:
Op reis in het buitenland ga ik altijd graag naar lokale markten en een kijkje in de Mercat de la Boqueria op de Ramblas stond dan ook op mijn verlanglijstje. De markt is redelijk klein, maar bijzonder kleurrijk. Je vindt er alles van vis tot vlees en groenten, maar wij waren toch het meest onder de indruk van de hoeveelheid exotisch fruit. Een aantal kraampjes bieden heerlijke verse vruchtensappen aan van de meest uiteenlopende soorten fruit (€ 1,5 - € 2) en je vindt er kant-en-klare schaaltjes gesneden exotisch fruit.
Vanuit België had ik het grootmoedig plan om een kwart van zo een bil serrano ham mee te brengen, maar ter plekke bleek zo een kwart toch nog wel serieus groot om in de bagage te krijgen (laat staan nog smakelijk naar hier te brengen) en koos ik toch voor een luchtdicht verpakt kleiner stuk (dat ik nu verwerk in zowat alles dat ik aan het maken ben). Probeer trouwens zeker tijd vrij te maken voor een aperitief (een glas koele cider!) met een bordje serrano ham en heerlijke pata negra!
In Barcelona moet je toch ook minstens één keer tapas gaan eten. Wij vonden een adresje vlakbij onze hostal, in de buurt van de Plaça del Pi, maar de naam ben ik helaas vergeten op te schrijven. Het concept is simpel: je kiest vrij uit een reeks uitgestalde schotels hapjes (in ons geval was het € 1,50 per tapa) en achteraf tellen de obers het aantal overgebleven tandenstokertjes (die je natuurlijk "eerlijk" achterlaat op je bordje..)
In La Barceloneta aten we in La Bombeta (Carrer de la Maquinista), een restaurant dat bomvol zat en waar de mensen in groepjes buiten aan het wachten waren op een tafeltje in het restaurant. Lekker, maar wel heel druk en nogal macho obers (maar dat is precies in heel Barcelona het geval).
Een goede stop voor hongerigen onderweg naar het MACBA, het museum voor hedendaagse kunst, is Focacceria Buenas Migas aan de Plaça del Bonsuccés. Je vindt er lekkere focaccia's die je ter plekke kan opeten of meenemen. In dezelfde straat vind je Bar Castells, waar wij een eenvoudige maar heel smakelijke "plato combinado" (lomo, huevo, patatas, tomate y pimiento voor een luttele €5,90) aten:
Eveneens in de buurt vind je trouwens de heel mooie en grote boekenwinkel La Central. Een leuk, beetje bohémien straatje om 's avonds een terrasje te doen is C. Allada Vermell (niet zo ver van het Picasso-museum). Daar vind je ook Pizza Paco, waar je lekkere pizza's (rond €7) vindt (een "porcion" kost €2).
En dan... waren er nog die ontelbare plaatsjes waar we onze voetjes even de rust gunden bij een glas wijn, een ijsje, een bocadillo, een tortilla of een café cortado, maar waar we helaas te moe waren om ons culinair-journalistieke oog scherp te houden... maar waar jullie ongetwijfeld nog klaarhelder waren. Laat komen, die tips!
Om de zoveel tijd kriebelt het bij mij om de layout van de site te veranderen, maar altijd weer beland ik min of meer bij hetzelfde concept. Maar bon, toch weer net iets anders! Ik heb de nogal grote header van de vorige layout weggelaten omdat ik meer foto's bij de artikels zelf wil gaan plaatsen (en ook omdat die mij begon tegen te steken). Daarnaast mocht alles onder de "motorkap" van La Cucina wel eens opgefrist worden. Vooral in de php-code moesten er hoogdringend een aantal aanpassingen gedaan worden. Ik heb eventjes gespeeld met de gedachte de hele website om te zetten in een Drupal applicatie , maar na wat probeersels heb ik dat maar laten varen. Terug weer zelf aan de slag en een hoop dingen bijgeleerd! Inhoudelijk ga ik voortaan ook wat kritischer zijn in de ingezonden recepten. Liever wat minder van kwantiteit maar des te beter van kwaliteit! (p.s. Als je nog steeds de oude La Cucina ziet: druk eens ctrl+F5 om je browser te verversen!)
Wat is er nieuw?
Wel, om te beginnen: je kan vanaf nu ook stemmen voor een recept! Je moet wel geregistreerd (gratis en bliksemsnel!) zijn en je kan per recept maar één stem uitbrengen. Wie inlogt, krijgt nu in de rechterbalk een gepersonaliseerd menu'tje. Je kan nu ook gemakkelijk zelf je profiel aanpassen. Reacties op recepten en artikels zie je voortaan in één oogopslag in de rechterbalk onderaan. Er is ook een nieuwe receptcategorie bij: bijgerechten. En..., ik heb mij geamuseerd met het samenstellen van een La Cucina shop via Amazon, waar jullie natuurlijk geacht worden zoveel mogelijk te kopen :)
Ik hoop dat alles goed werkt, maar laat het weten als je nog iets opmerkt dat foutloopt!
Van links naar rechts: platte peterselie, limoenen, bosuitjes (pijpajuin) en koriander. Dat zijn zowat de dingen die ik elke keer zeker probeer mee te brengen van de Brusselse zuidmarkt. Deze ochtend was het op de markt op en af zon, maar genoeg om een muntthee en één van die lekkere pastilla's gevuld met kip te proeven aan het kraampje langs de spoorwegbrug, waar le tout Bruxelles elkaar ontmoet. Wij genoten van de zon en het keuvelen met een paar vrienden, maar vergaten daarna wel meer inkopen te doen... Maar goed, de peterselie, limoenen, pijpajuin en koriander heb ik alvast in huis! Ondertussen staat al een pannetje met kikkererwten te weken om morgenavond houmous te maken met verse koriander en ben ik bezig met een saus met verse tomaten, bosuitjes, platte peterselie, knoflook en kleine stukjes serrano ham:
Ik ben verzot op uien en pijpajuin is één van mijn favorieten. Ik vind ze gemakkelijker verteerbaar en ook fijner van smaak dan gewone uien. In Aziatische soepen, omletten, pastasauzen, salades... of gewoon geroosterd op de barbecue of in een grillpan (met een beetje soya-saus!) zijn ze heerlijk lekker.
Koriander gebruik ik dan weer steeds vaker in combinatie met limoen. Probeer bijvoorbeeld eens geraspte worteltjes met limoensap, fijngehakte koriander, een theelepel kaneel en stukjes appelsien. En de platte peterselie kan in je zowat alles verwerken. In België en Nederland kennen we vooral gekrulde peterselie. Platte (blad)peterselie smaakt iets sterker door en gaat wat mijn smaakpapillen betreft ook iets meer de richting van selderblaadjes uit. Voeg ze bij warme gerechten altijd op het einde toe, want anders verliezen de blaadjes hun smaak.