Deze middag met twee collega's naar het Italiaans restaurant Divino geweest.'s Middags is er een voordelige formule waarbij je voor 10 euro gelijk welke pizza of pasta van de kaart kan kiezen. Je krijgt er nog een drankje naar keuze en een koffie achteraf bij. Maar zelfs zonder die formule moet je niet veel moeite doen om mij tot bij Divino te krijgen, want de pizza's zijn er heerlijk. Divino, Kartuizerstraat 56 (de straat die parallel met de Dansaertstraat loopt), 1000 Brussel. Open alle werkdagen, gesloten op zondag en zaterdagmiddag. Opgelet: het zit snel vol, dus reserveren is aanbevolen (02/503.39.09)
"I polished the chicken with brown shoe polish. The grill marks on the chicken were done with a small propane blowtorch. Afterwards I covered it with glycerine to give it a juicy look and glued the herb twigs on the chicken. My assistent blew smoke through a straw on top of it to give it a dampening look."
Welkom in het kookboek van kookfotografen! En ik maar proberen mooie foto's van mijn eten te trekken. Voor wie het zelf wil proberen: An Insider's Look At Food Photography: "If You Can Shoot Food, You Can Shoot Anything!".
Gisterenavond wou ik eigenlijk eens bezoekje brengen aan de Pré Salé of Viva M'bomma, twee restaurants waar de Belgische keuken, en meer specifiek de Brusselse, centraal staat. Helaas: beide waren gesloten. Dan maar op goed geluk naar "Switch", in dezelfde straat. Heel wat mensen hadden al gehoord dat het er lekker was, maar moeilijk om een tafeltje te krijgen zonder reservatie. Wij hadden geluk, want ik kon (vóór we een aperitiefje gingen drinken op de Graanmarkt) ter plekke nog net een tafel voor vier reserveren. We werden vriendelijk in het Nederlands onthaald door een Franstalige dienster, die geduldig het principe van Switch uitlegde. Wel, het "principe" is heel simpel: je mag alles met alles combineren. Het restaurant voorziet een aantal combinaties, maar wil je je vlees met risotto, je scampi met gebakken aardappeltjes of je tussenribstuk met groenten in tempura: het kan allemaal. Wij blijven dicht bij de voorstellen van het restaurant en kiezen twee maal lamsvlees met gebakken aardappeltjes, een gegrilde barbeel met groentjes en een scampi met risotto. Om de honger te stillen krijgen we een bordje hapjes: lekkere sneetjes gedroogde ham, vers gebakken aardappelchips, tapenade en een portie kalamata-olijven. Alles smaakt heerlijk. Een goed begin. Om het helemaal af te maken, krijgen we ook nog elk een bordje proeverijen. Op het bord: lekkere verse garnalen met basilicum en olijven, courgette in tempura en een stukje gerookte zalm. Weeral lang niet slecht. Het wordt nog beter. Omdat een van de tafelgenoten er snel van door moet, werkt de keuken op onze vraag in derde versnelling. We krijgen in een mum van tijd ons hoofdgerecht, maar de snelheid doet geen afbreuk aan de kwaliteit. Vanuit het restaurant heb je inkijk in de keuken en daar zien we alles vers bereid worden. Onze hoofdgerechten bevestigen wat we reeds vermoeden: Switch is een aanrader. De ingrediënten zijn stuk voor stuk kwaliteit: van bij het hapje vooraf tot de gebakken aardappeltjes bij het hoofdgerecht. Mijn gegrilde vis is, op mijn vraag, zonder saus, maar voorzien van een subtiele kruidentoets: wat rozemarijn, wat verse thijm, maar bovenal laat men de smaak van de lekkere vis tot zijn recht komen. Zo ook met het lamsvlees, waar ik een stukje van mag proeven: heerlijk mals en ook hier weer blinkend in eenvoud. Aan de overkant van de tafel hoor ik dat de risotto perfect is en de scampi vers zijn. We hebben helaas geen tijd meer voor een nagerecht, maar dit adres is voortaan in ons restaurant-geheugen vastgelegd. Het zal moeilijk zijn om de volgende keer de Pré Salé of Viva M'Bomma aan te doen, wetende dat Switch op twee stappen ervan verwijderd ligt! Meer info: Switch, Vlaamse Steenweg 6, 1000 Brussel. Open alle dagen, behalve maandag en zondag. Reserveren aanbevolen.
De laatste tijd gebruik ik steeds opnieuw deze methode: gooi alle ingrediënten waarin je je vlees/vis wil in marineren in een diepvrieszakje, voeg er het vlees of de vis aan toe en knoop goed toe. Op die manier kan je veel beter je vlees/vis doorheen de marinade laten wentelen: je kan het zakje in alle richtingen laten draaien/zwieren (zorg ervoor dat het goed dicht is!). Als je het daarna in de koelkast legt, neemt het ook veel minder plaats in dan een schotel en vermijd je ook dat je hele koelkast naar de marinade ruikt. Easy peasy!
Al sinds een tijdje kom ik regelmatig en graag naar PP Café (Jules van Praetstraat, het straatje van de Beurs naar het Sint-Goriksplein). Een ideal adres voor een lunchpauze tijdens het werk. Op het menu staan broodjes (warm/koud), grote gegrilde boterhammen (met artisjokken, gedroogde tomaten, gegrilde aubergines, paprika's..), lekkere salades (probeer eens de vegetarische of die met Bresaola), tapas (voor rond de 8 euro kies je een selectie van 6 tapas ofwel betaal je per stuk) en lekkere drankjes (goeie huiswijn, heel lekkere verse vruchtensappen). Alles aan heel schappelijke prijzen, in hartje Brussel. En bovenal kom ik er graag omdat de bediening erg vriendelijk is en snel werkt.
Meer: www.ppcafe.be
Het is zowat twee jaar geleden denk ik dat ik mijn eerste (en nog altijd enige) grillpan aanschafte. Ik ben op zich niet erg kieskeurig als het op keukenmateriaal aankomt (ik snij mijn groenten nog altijd met een doodeenvoudig "patattenmeske" en heb een set tweedehands kookpotten), maar die grillpan.. die zou ik niet graag missen.
Koken met een grillpan vergt enige ervaring en zeker wie gewoon is met "gewone" pannen te koken, zal in het begin vloeken. Het principe leunt een beetje aan bij dat van een wok: op een korte tijd en onder heel hoge temperatuur je eten bakken. Alleen: bij een grillpan roerbak je niet en je gebruikt geen vetstof. Het resultaat is puur natuur.
Een paar tips: een grillpan is niet goedkoop. Let op als je een pan met ribbeltjes koopt die nauwelijks iets weegt. Een goede grillpan weegt zwaar. Het kost wel wat, maar zo een pan hoef je maar één keer in je leven aan te schaffen.
Tip twee: laat je grillpan heel warm worden alvorens je er vlees (of groenten) op legt. Zet de pan op een heel hoog vuur en laat ze minstens een aantal minuten warm worden. Als je langer dan 10 seconden je hand op 5 cm hoogte van de pan kan houden, dan is het nog niet warm genoeg. Hoe warmer hoe beter.
Tip drie: gebruik geen vetstof. Vetstof spat langs alle kanten als je het op een grillpan gebruikt. Leg je vlees (eventueel gemarineerd) rechtstreeks op de grillpan en draai het pas om als het vanzelf loskomt. Probeer er niet in te prikken. Grill vlees langs beide kanten tot je bruine streepjes ziet en zet dan het vuur af. Een goeie grillpan kan dan nog gerust 8 minuten verder bakken. Laat het nog even verder bakken (afhankelijk van de dikte), maar niet tot het volledig gaar is: best is om het vlees er een beetje voor van de hittebron af te halen en een aantal minuten "intern" te laten sudderen.
Tip vier: koop twee kipfilets, snij ze in fijne sneetjes van ca. 1/2 cm dik. Laat ze een nacht marineren in een mengseltje van 2 theelepels gedroogde oregano, 2 eetlepels olijfolie, peper, zout en een fijngeperst teentje knoflook. Bak ze kort in de grillpan, dien op met aardappeltjes in de oven met rozemarijn en een fris zomerslaatje. Eventueel wat guacamole of Zuid-Amerikaanse chili-saus. Ik krijg terug honger. Maar ben nog aan het genieten van de steak op de grillpan...
Scarmoza leerden we kennen bij de Italiaan naast ons deur. Je kan er een sudderend pannetje tomaat met gegrilde scarmoza bestellen. Zoals bij de meeste gerechten uit de Italiaanse keuken blinkt ook dit schoteltje uit in eenvoud, maar wat een smaak!
Scarmoza is eigenlijk gerookte mozarella. De kaas wordt opgehangen aan een touwtje en krijgt een lichtbruin korstje. Je kan scarmoza gewoon in blokjes snijden en zo opeten, maar gegrild is de kaas nog lekkerder. Een paar plakjes op lasagne, worst (Italiaanse varkensworst met venkel) of kalfslapjes maken een heerlijk gerecht. Of probeer het eens tussen een croque-monsieur of op een gegrild broodje: wrijf een teentje knoflook uit op een stuk ciabatta, bedruppel met wat olijfolie, kruid met wat oregano, peper en zout, leg er een paar plakjes tomaat op, een paar blaadjes basilicum, eventueel een sneetje gerookte Italiaanse of Spaanse ham, wat olijven en dek af met sneetjes scarmoza. Plaats het onder de grill in de oven tot de scarmoza gesmolten is.
Ik ben scarmoza voorlopig nog niet in de supermarkt tegengekomen, maar je vindt het zeker bij een Italiaanse deli-winkel.
Afgelopen weekend was ik in Parijs (over de gastronomische belevenissen later meer), maar wat is dat Frans stokbrood toch een hemelsbreed verschil met dat van ons! Ik ben absoluut dol op brood en zeker op stokbrood. Ik denk dat ik het hele weekend gewoon op stokbrood had kunnen leven (tot ergernis van mijn reisgenoten).
Het Frans stokbrood heeft een heel dunne, maar krokante korst en binnenin zit een luchtig wit deeg, helemaal niet de homp die wij voorgeschoteld krijgen). Ik ben nu hopeloos op zoek naar een bakker in het Brusselse waar ik hetzelfde stokbrood kan vinden...
Ik heb op La Cucina nog niets geschreven over whisky en misschien moet ik dat ooit wel eens doen. In mijn kast staat momenteel een fles gerookte Laphroaig (10 jaar oud) en een lichte Balvenie (ook 10 jaar oud), beide uit Schotland. Maar voorlopig is Melissa van The Traveler's Lunchbox me voor, met een schitterend stukje over de de Scotch Malt Whisky Society.
La Cucina zit in een nieuw kleedje. De structuur is grotendeels dezelfde gebleven, alleen vind je nu bovenaan het hoofdmenu en in de linkerkolom rechtstreekse links naar de receptcategorieën.
Er zijn nu ook twee rssfeeds ter beschikking: eentje met de nieuwe recepten en eentje met de nieuwe artikels. Nog nooit gehoord van rss? Ga dan vlug eens kijken!
Nieuw is ook dat je nu ook bij de recepten zelf een reactie kan plaatsen.