Bucatini amatriciana

Carlo · Hoofdgerechten · Italiaanse keuken · 45-50 min · Niet-vegetarisch

De Abajour in Gent was een van de enigste plaatsen waar we 's nachts nog na het uitgaan een heerlijke bucatini amatriciana konden eten. Dit gerecht is dus doorspekt met pure melancholie.

Ingrediënten

250 gram bucatini, fijne reepjes spek, 500 gram tomaten in blik, 2 teentjes knoflook, pecorino, olijfolie, selderijpoeder, peper, zout.

Bereidingswijze

Dit recept is voor 2 personen. Reken op 250 gram tomaten in blik per persoon. Bak fijne reepjes spek (de hoeveelheid is afhankelijk naar smaak) in een pan tot ze gaar zijn (niet krokant!). Versnipper de knoflookteentjes en voeg ze toe aan het spek. Bak verder tot de snippertjes lichtbruin worden. Blus met wat sap van de tomaten uit blik. Snij de twee verse tomaten in stukken en voeg ze eraan toe. Voeg daarna het hele blik aan de pan toe. Prak de tomaten in stukjes en laat verder sudderen. Voeg er een stuk pecorino (ca. 1 op 3 cm) aan toe en laat het meekoken. Kruid met peper, zout en een snuifje selderijpoeder. Voeg er drie eetlepels olijfolie aan toe en laat de saus verder inkoken tot ze dik wordt. Eenmaal de saus klaar is, mag ze van het vuur. Kook de bucatini gaar in voldoende gezouten water. Laat de pasta uitlekken in een vergiet. Zet de saus opnieuw op, dit keer onder een zeer hoog vuur. Voeg de bucatini samen met wat kookvocht bij de saus en laat de pasta zoveel mogelijk saus opnemen. Dien op met vers geraspte pecorino.

Deel dit recept: Tags: Hoofdgerechten · Italiaanse keuken

Reacties

Gouden tip voor amatriciana: beetje rundsbouillon oplossen in glas warm water en dit toevoegen bij de saus. Doen ze in Rome ook altijd (maar dan wel met volwaardige getrokken buljon :-)

Dat doe ik er ook soms bij. Maar met pancetta i.p.v. spek is het natuurlijk veel lekkerder.

Wij waren gisterenavond bij da Laora in Profondeville, vlakbij Namen. Hier heb ik een fantastische Bucatini Amatriciana gegeten, volgens mij met aanmerkelijk minder knoflook, maar royaal meer peper. Er stond ook op de kaart dat het gerecht piquante was, en dat was niet voor niets, maar nog NOOIT zulke lekkere pasta gegeten.

Al te vaak wordt gebruik gemaakt van ""alternatief"" spek om Amatriciana te maken. Hét geheim van een goede Amatriciana is dat je om te beginnen werkt met ""Guanciale Stagionato"". Dit - hoofdzakelijk uit wit vet bestaand - spek dient heel langzaam te smelten een een smeuig geheel te vormen met de overige elementen. Bij gewoon spek of pancetta is het vetaandeel gewoonweg veel te miniem om tot de rijke, langzaam ingekookte en veelzijdige smaak te krijgen. Dus: het kan wel met ander spek, maar in dat geval nooit beweren dat het over een échte Amatriciana gaat. By the way: ik heb het geluk in de Castelli te wonen, de geboortestreek van de Amatriciana :o)
Ciao