Dit is nog zo een gerecht waar veel verhalen over bestaan. Het is vooral de benaming (putanesca betekent zoveel als op de wijze van een hoer) die de verbeelding laat spreken. Ik las op internet het volgende: "Sommigen schrijven, vanwege het pepertje, opwekkende eigenschappen toe aan de saus. De naam zou rond 1900 gegeven zijn door de eigenaar van een rendez-voushuis in het Spaanse kwartier van Napels. Hij bracht zijn gasten terug op krachten met dit makkelijke en vlug klaargemaakt gerecht. Andere bronnen zeggen dat de kleuren van het gerecht verwijzen naar de kleuren van de lingerie die de dames in het huis van lichte zeden droegen : groen (peterselie), rood(tomaten), donkerpaars (olijven) en grijs-groen (kappertjes). Nog anderen gaan terug naar een dame van lichte zeden, Yvette la francese, die al haar fantasie gebruikte om een gerecht klaar te maken, geïnspireerd op haar provencaalse afkomst. Tenslotte is er ook nog een versie die beweert dat deze saus tot aan de 2e wereldoorlog "alla marinara", op zeemanswijze genoemd werd. De schilder Eduardo Colucci woonde op één van de schilderachtigste plekjes van Ischia. Hij ontving er in de zomer niet alleen veel vrienden, maar ook veel Italiaanse en buitenlandse personaliteiten. Vaak maakte hij macaroni met deze saus als avondgerecht voor zijn gasten. Wie weet waarom, maar hij gaf er de naam "alla putanesca" aan.
Ingrediënten
Voor twee personen: 4 ansjovisfilets (uit blik), 1 handvol ontpitte zwarte olijven, 2 eetlepels kappertjes, 250 gram spaghetti of penne, 500 gram gepelde tomaten (blik), 2 verse tomaten, 2 knoflookteentjes, olijfolie, peper, zout, selderijpoeder, pecorino.
Bereidingswijze
Versnipper de knoflookteentjes en bak ze in wat olijfolie tot ze lichtbruin worden. Blus met wat sap van de tomaten uit blik. Voeg er de in stukjes gesneden ansjovis aan toe. Snij de twee verse tomaten in stukken en voeg ze eraan toe. Voeg daarna het hele blik aan de pan toe. Prak de tomaten in stukjes en laat verder sudderen. Voeg er een stuk pecorino (ca. 1 op 3 cm) aan toe en laat het meekoken. Kruid de saus met peper, zout en een snuifje selderijpoeder. Voeg er de kappertjes, de olijven en drie eetlepels olijfolie aan toe en laat de saus verder inkoken tot ze dik wordt. Eenmaal de saus klaar is, mag ze van het vuur. Kook de pasta gaar in voldoende gezouten water. Laat de pasta aflekken in een vergiet. Zet de saus opnieuw op, dit keer onder een zeer hoog vuur. Voeg de pasta samen met wat kookvocht bij de saus en laat de pasta zoveel mogelijk saus opnemen. Dien op met vers geraspte pecorino.
- Login of registreer om te kunnen reageren
Reacties
Het gerecht kende ik al langer en het staat al sinds ik het ken bij mijn favorieten. Een variant op het verhaal is dat de spaghetti alla putanesca zo heet, omdat de dame van lichte zeden geen tijd zou hebben om alles vers in de winkel te kopen (je kunt het recept in principe met alles uit blik/glas klaarmaken en look kun je langer bewaren). Bovendien zou het gerecht klaar zijn tussen twee 'beurten'
Arian Vervaet · 12/08/10
Wees niet te zuinig met de gele- om-in-te-bakken olijfolie. Bak met de fijngehakte (niet uit de pers!) knoflook een fijngemalen /gehakt gedroogd/vers (spaanse) rood pepertje (niet te veel) .Voeg bij de saus met pasta (nog in de pan) vlak voor het opdienen verse gehakte platte (nooit krul) peterselie toe en dien gelijk op.
Als finishing touch respectievelijk vers gemalen zwarte peper , 'n goede kwaliteit olijfolie (voor salades, niet de gele) en wat vers met de hand geraspte Parmigiano Reggiano over de pasta alla Putanesca voor het opdienen toevoegen.
buon appetito!
Alice Pomodori · 29/03/08
Dit was een pasta zoals ik hem nog nooit gegeten heb, heerlijk!
spijtig genoeg zat ik net zonder look dus heb ik in de plaats daarvan een uitje toegevoegd.
Tommy · 09/08/06
Dit is echt een heerlijke pasta, en vooral zo simpel. Ook leuk om het verhaal erachter te lezen!
Bedankt!
Ralph · 22/04/06
Ik heb pasta alla putanesca gemaak en het is zalig.lekker top.
Rosy · 05/08/08
De oorsprong van de naam Putanesca (op de wijze van de hoer)is mij als volgt ter ore gekomen: als de echtgenoot van zijn vrouw dit gerecht voorgeschoteld kreeg wist hij dat ze had liggen rollebollen omdat het zo weinig tijd kost om dit gerecht klaar te maken. Ze had dus voldoend tijd om te hoeren en snoeren als hij op zijn werk zat.
j. van Deursen · 12/12/06
Lijkt me een erg smakelijke schotel. Met hoeveel kun je gier redelijkerwijs van eten
W. Deenen · 03/05/10
Dit gerecht lijkt me heerlijk! De beschrijving hiernaast, voor hoeveel personen is die?
Annet · 20/02/07
Het laatste is verhaal is naar mijn weten de meest realistische en heb dit altijd zo gehoord : zeelieden kwamen aan wal en gingen op bezoek bij de prostituees nadien hadden ze honger en de dames maakten een pasta klaar in die tijd waar schaarste heerste waren de meest voorkomende produkten en het langst houdbaar : gezouten anjovis , olijven , kappers , look , tomaten & harde kaas en elke dame maakte het op haar manier . Daarmee " op de hoer haar wijze "
Xavier De Cauwer · 20/03/16